Sinds 1997 is de Vlaamse Gemeenschap  geassocieerd lid van de United Nations World Tourism Organization.

Tijdens vorige legislatuur heeft Vlaams minister van Toerisme, Geert Bourgeois, de Code of Ethics for Tourism officieel ondertekend, waarmee hij zich engageert om de principes van deze code kenbaar te maken bij de toeristische ondernemingen. (bron: toerisme vlaanderen)

In de tekst van de Nederlandstalige beknopte versie van de code lezen we :

Artikel 6:
Toeristische professionals hebben de plicht toeristen objectief en eerlijk te informeren over de plaatsen van bestemming en de reis, accommodatie en het verblijf. Zij moeten samen met de lokale autoriteiten zorgen voor zekerheid, veiligheid, voorkomen van ongevallen, beschermen van de gezondheid en veilig voedsel voor hun klanten…

Artikel 10:
De publieke en private belanghebbenden in de ontwikkeling van toerisme moeten samenwerken bij de implementatie van deze principes en de effectieve toepassing daarvan controleren.

Hoe zit het met de implementatie van deze artikelen in Vlaanderen, vroegen wij ons af.

De feiten chronologisch op een rijtje:

1. De Vlaamse Regering implementeert de code in het zogenaamde reisbureaudecreet (d.i. het Besluit van de Vlaamse Regering van 19 juli 2007 tot uitvoering van het decreet van 2 maart 2007 houdende het statuut van de reisbureaus).
   
   Artikel 31bis schrijft aan iedere vergunninghouder van een reisbureau of toeristisch verhuurkantoor voor een gedragsode na te leven. Deze houdt een aantal verplichtingen in waaronder de verplichting de principes, inzonderheid van duurzaam toerisme, zoals omschreven in de Mondiaal Ethische Code voor Toerisme te onderschrijven. (Bron: http://www.vlaanderen.be/int/mondiaal-ethische-code-voor-toerisme)
   
   Het is Toerisme Vlaanderen die toeziet op de naleving van de gedragscode. Pas na een klacht start een onderzoek en wordt de ontvankelijkheid van de klacht  beoordeeld. Het Adviescomité voor de Reisbureaus hoort de vergunninghouder en verstrekt daarna advies aan Toerisme Vlaanderen die dan een beslissing neemt tot schorsen of intrekken van een vergunning.
    
2. In een document van de Vereniging Vlaamse Reisbureaus, 'Handleiding vergunningsaanvraag', van 2011, wordt de integrale tekst van het decreet van 2/3/2007 en de uitvoeringsbesluiten van 19/7/2012 opgenomen en voorzien van de nodige commentaar. De commentaar vanwege de VVR op artikel 31bis, met name de gedragscode, is niet mals. "De gedragscode is die naam niet waardig gezien ze veel te algemeen is, en bijgevolg de overheid niet toelaat om zo efficiënt mogelijk mistoestanden in de betreffende sector te voorkomen en te beteugelen", zo stelt zij. Meer nog, de oorsponkelijk door het Adviescomité voor de Reisbureaus voorgestelde gedragscode zou volledig uitgehold zijn door het arbitrair en zonder enige controle schrappen van goede teksten door sommige kabinetsmedewerkers.
    
3. Tot zover de "implementatie" van de mondiaal ethische code voor toerisme door Vlaanderen: één zinnetje in het reisbureaudecreet. Is het niet zand gooien in de ogen van de Ethische Commissie voor Toerisme?
   
   Ter informatie: de Ethische Commissie voor Toerisme doet a.h.v. surveys onderzoek naar de implementatie-gewilligheid van lidstaten die de ethische code heben ondertekend. In hun verslag in 2008 staat : "The Flemish Community of Belgium has adopted Parliamentary/Ministerial resolutions regarding the Code." (bron: Activities of the World Committee on tourism ethics 1/18/19, Annex 2, 2008 Survey.
    
4. De Heer Jos Vercruysse, Afdelingshoofd Kwaliteitszorg Toerisme Vlaanderen, engageert zich in een mail van 11/8/2011 dat Toerisme Vlaanderen in het kader van de decreetevaluatie die dan in voorbereiding is melding zal maken van de bekommernis van Safe Coastal Tourism dat een reisadvies correct en volledig moet zijn en dat dit best vanuit een gecentraliseerde verantwoordelijkheid geregeld wordt en beter niet verspeid wordt over diverse verantwoordelijke actoren bnnen het reisgebeuren.
    
5. In het najaar van 2011 heeft de Voorzitter van het Adviescomité voor de Reisbureaus een advies dat meer duidelijkheid moet brengen inzake de informatieplicht van de reisbureaus, vooral wat betreft de veiligheidsaspecten, overgemaakt aan de minister.
    
6. 6 juni 2012: het reisbureaudecreet wordt afgeschaft. Hiermee is er nu geen sprake meer van de implementatie van de ethische code door Vlaanderen.
    
7. "Denkt Vlaanderen er nog aan de ethische code te implementeren in haar decreetgeving?" was mijn vraag aan de Heer D'Hanis, raadgever toerisme op het kabinet van Geert Bourgois tijdens vorige legislatuur, tijdens een interview op 12/3/2014. Neen. Het Vlaams Parlement heeft beslist om het vergunningsstelsel voor reisbureaus af te schaffen.
   
   M.a.w. er is geen wetgevende basis meer om de Ethische Code af te dwingen. De sector moet voorzien in zelfregulering.
    
8. De VVR (Vereniging van Vlaamse reisbureaus) is inmiddels zef bezig met een eigen plichtenleer en laat me weten dat zij hierbij zeker rekening zullen houden met de verzuchtingen van Safe Coatal Tourism (bron: de Heer Antoon van Eeckhout, Bestuurder-hood Juridische Dienst VVR in een mail aan SCT dd 12/6/2012 en 19/3/2014).
    
9. Het voorstel van de Heer van Eeckhout om in de plichtenleer van de VVR het hiernavolgend artikel te weerhouden, is op een njet uitgedraaid.
   
   Artikel 1, $ 1:
   Het lid en zijn medewerkers zijn er toe verplicht om:
   6° Zijn cliënten waar nodig of nuttig te informeren over alle aspecten van zijn reis of verblijf inzonderheid wat betreft de gevaren die betrokkenen kunnen lopen.
   
   De Raad van Bestuur van VVR wenst de nieuwe reiscontractenwet af te wachten om terzake initiatieven te nemen. M.a.w. VVR kaatst de verantwoordelikheid om een initiatief te nemen terug naar de overheid, nu de federale overheid.
   
   Hoe groot is de kans dat de federale overheid zich bezighoudt met de implementatie van de Ethische Code, wat het aspect van de informatieplicht betreft, gezien toerisme niet tot haar bevoegdheden behoort?

Tot zover de stand van zaken (18/9/2014).