Dhr André Goethals, Voorzitter WOBRA VZW Redder aan Zee

Wij hebben zondag 15/12/13 kunnen merken dat de woorden van Bavo: "Straighten your shoulders. Think and do what you feel you should do ” ten huize “Verheyden-Danneels”,  geen loze oneliner is.
Het getuigt van ontzettend veel moed en doorzettingsvermogen om het immense verdriet om te buigen in een positief project.
Wij willen dit project verder blijven ondersteunen.

De actie “Waterskills for life”  mag niet het eindpunt zijn, maar eerder een aanzet om waar ook ter wereld het baden in zee veiliger te maken en dit door de mensen correct en voldoende te informeren.

Liesbeth

Ik vond het een unieke en warme dag. Je zag heel wat monden en ogen open gaan bij het zien van de filmpjes, evenals bij het uitvoeren van de zelfredzaamheid-in-het-water-skills!
Zeer goed was de samenwerking met REDFED en de uitleg die deze redders gaven.

Wat betreft de opkomst: ik denk zeker dat we het goed hebben aangepakt, maar gewoon wat tegenslag hebben gehad met de datum, vandaar de lagere opkomst.

Toch vind ik dat we het niet bij deze ene keer moeten houden en de handen in de toekomst zeker opnieuw moeten uitsteken voor dit initiatief.

Hendrik

Voor mij lag de kracht van de activiteit in de actie. Niet dat de omkadering niet af was: de professionele beeldschermen met voortdurend beeldmateriaal, de infostand met echte specialisten, de opgehangen foto's van initiatieven van Safe Coastal Tourism (om nog maar te zwijgen van het buffet met zelfgemaakt lekkers!).

Maar voor mij sprong de actie er nog bovenuit. Het was letterlijk "aan den lijve" ondervinden wat water kan doen en hoe je je ertegen kan wapenen. De oefeningen met grote elastieken die je terug en onder water sleurden deden je beseffen hoe stromingen onze krachten te boven kunnen gaan. Ook de opdrachten om een pop in veiligheid te brengen bleken veel lastiger te zijn dan je op het eerste zicht kon vermoeden. Die lessen in nederigheid gekoppeld aan de handige tips die de redders ons in het water zelf konden meegeven, dat is voor mij de essentie van onze dag. Je kan dan nog zwemkampioen zijn, maar deze oefeningen in zelfredzaamheid en, misschien nog belangrijker, wat ze ons deden voelen en deden beseffen...dat is meer waard dan welk zwembrevet ook.

Mijn wens voor 2014 is dan ook dat elke jongere ooit eens de kans krijgt om te doen wat wij konden doen. En als dat gebeurt, dan zal het te danken zijn aan alle fantastische redders die zich daarvoor inzetten en organisaties zoals Safe Coastal Tourism!

Cecilia

Ik heb deelgenomen aan de initiatie in het zwembad. Enkele jaren geleden volgde ik al eens een EHBO-cursus, maar het was interessant om dit nog eens op te frissen aan de rand van het zwembad, waar we eerst wat uitleg kregen over reanimatie en de technieken daarrond.

Daarna gingen we in het water om allerlei oefeningen en simulaties te doen. In het zwembad vond ik vooral de oefening interessant waarbij je vastgemaakt werd aan een rekker. Rond mijn middel werd er een rekker gespannen die vastgemaakt werd aan de rand van het zwembad. Ik moest zo ver mogelijk proberen zwemmen, maar werd tegengehouden door deze rekker. Zo voelt het om weg te zwemmen van een stroming die je achterwaarts meezuigt… Vrij hulpeloos ben je dan. En machteloos. Veel kan je tegen de krachten van de zee niet inbrengen…

Vervolgens ging een begeleidster op het touw staan. Dit om te simuleren hoe het voelt om ook naar beneden gezogen te worden door het water… De les die ik hieruit trek…De oceaan wint altijd. Hoe sterk je ook bent, als je in een verkeerde stroming terecht komt, geraak je er niet uit.

Mij zie je dus niet snel meer in zee gaan. Ik verfris me wel in de douche of in een zwembad. Ik vond het een enorm leerrijke en interessante sessie. Kan het iedereen aanraden.

Annabel

Er was voorzien in een circuit, dat aanvang nam bij reanimatiepoppen.
We werden door een ervaren redder aangeleerd hoe we een uit het water gehaalde persoon die bijna verdronken is, kunnen reanimeren en werden daarbij gewezen op de verschillende aanpak bij een volwassene t.o.v. een kind.
Nadat dit ons op de reanimatiepoppen werd voorgedaan, en we een filmpje, waarbij iemand aldus gered werd, hadden bekeken, kon elk lid van ons gezin, dit ook effectief op de pop oefenen.

Daarna volgden in het zwembad zelf diverse ervaringen, toelichtingen en tips.
Het ging er daarbij om ons bewust te worden van de gevaren die in rivieren, zeeën, meren enz. schuilen.
Maar anderzijds stond ook het aanreiken van mogelijks levensreddende tips centraal.

Eerst kregen we een koord met een lange rekker eraan, rond ons middel, bevestigd aan de zijkant van het zwembad en moesten we dan het zwembad trachten in te zwemmen : zo voelt het om tegen de stroom in te moeten zwemmen : je komt geen centimeter vooruit.
Ook werden we aan een andere rekker in de diepte getrokken : zo voelt een onderstroom...

Daarna beleefden we de "wasmachine", waarbij we door 2 begeleiders (1 aan de linkerarm en 1 aan de rechterarm) in het water om onze eigen as werden gedraaid : zo voel je de desoriëntatie als je in een draaikolk terecht komt.

Met de door de organisatie voorziene kledij aan, konden we verder aan den lijve ondervinden hoe kledij je tocht naar het wateroppervlak vertraagt wanneer je in het water springt of valt, maar anderzijds werden we ook aangeleerd hoe je van je broek een reddingsboei kan maken.

We konden ervaren dat een kano makkelijk omkipt, maar anderzijds ook dat je onder een omgekipte kano kan ademen als je maar rustig blijft.
Anderzijds werd ons getoond hoe je best terug in een kano klautert, hetgeen geen sinecure bleek.

En tenslotte volgde nog de toelichting hoe je iemand anders boven water en aan wal helpt.

Dit alles vormde dus een zeer leerrijke ervaring!

Martine

De initiatie in het zwembad door de verschillende instructeurs was heel interessant.
Het begon met de demonstratie van een hartreanimatie door een persoon van het Rode Kruis.
Deze toonde hoe men een persoon, volwassene of kind moest reanimeren en hoe een AED toestel werkt. Dit toestel geeft automatisch elektrische schokken om de hartslag weer op gang te brengen bij een hartstilstand.
Na de demonstratie mocht iedereen de hartmassage eens oefenen op de pop en mochten we ook het AED-toestel aanleggen en in werking brengen.
Dit toestel hangt in vele openbare plaatsen en is gemakkelijk te hanteren aangezien het zelf de instructies geeft vanaf het moment dat men de startknop aanzet.
Vooral het feit dat wij zelf mochten inoefenen was interessant.

Nadien gingen we in het water waar een andere instructeur ons liet ondervinden hoe het voelde te zwemmen, zonder vooruit te gaan. Dit werd gedemonstreerd door middel van het zwemmen met een elastiek rond het middel die vast hing aan de rand van het zwembad. Je ondervindt dat je zwemt maar dat je geen meter meer vooruit gaat. Je wordt heel snel moe en je ondervindt dat het een verloren gevecht is.
Nadien ging de instructeur ook nog eens op de elastiek staan, zodat je ook nog eens bijkomend naar de bodem getrokken werd, wat nog extra lastig was.

De volgende oefening was de zogezegde “wasmachine”: de proefpersoon moet de benen intrekken en twee andere personen tollen je voorwaarts rond in het water. Zelfs na één draaibeurt ben je al volledig de kluts kwijt. Dit geeft een zeer onaangenaam gevoel en in ons geval wisten we wat er ging gebeuren en toch was het vervelend.

Een volgende instructeur toonde ons hoe moeilijk het was om te zwemmen met kleren aan en om dan ook nog eens te proberen naar de bodem te duiken om iets op te rapen van de bodem.
Voor dit laatste moet men al een geoefend zwemmer zijn en dit onderdeel heb ik aan de anderen overgelaten.

Hij leerde ons ook hoe men lucht kan vangen in een kledingstuk zodat men het kan gebruiken als een reddingsboei. Dat had ik nooit gezien en was echt wel verrassend.

De laatste instructeur demonstreerde ons hoe moeilijk het is om terug in een kanoboot te klimmen nadat je gekapseisd bent. Dit lukt bij niemand van de groep en te bedenken dat dit stilstaand water was dat daarenboven niet eens koud was. Dit moet dus op een echte rivier veel moeilijker zijn.

De laatste oefening was het zwemmen met een pop, dat een geredde persoon moet voorstellen.
Bij de laatste oefening merk je ook dat dit zaken zijn die enkel door geoefende en sterke zwemmers kunnen uitgevoerd worden.

Wij hebben hier geleerd hoe gevaarlijk het water is en dat het zelf voor een volleerde zwemmer niet altijd mogelijk is om de gevaren van het water en de zee te trotseren.